In het kader van: je moet alles een keer geprobeerd hebben...bleek vanavond bijna een 'Try before you die' ervaring... Zwanger naar de kerstborrel!!
Met een mooie zwarte jurk (met een satijnen strik vlak boven mijn buik), okergele legging en mijn dr.Martens hakken voelde ik me stralend toen ik van mijn werk richting kerstborrel vertrok. Niet opgedoft, maar tevreden met mijn outfit:). Een fijne werkweek maakte daarbij ook nog eens dat ik lekker in mijn vel zat (en zit).
Zo'n avond verloopt dan toch anders als anders (iig anders dan de voorgaande jaren) omdat ik; a.) nu zelf niet dronk en b.) omdat ik kennelijk overduidelijk zwanger ben (als enige van het hele gezelschap) waar iedereen dan weer c.) alles van vindt en d.) alles over weten wil. Bovendien is het grappig om te zien wat de alcohol met je collega's doet vooral als je dat zelf voor de verandering eens een keertje niet nuttigt. Ook al zou ik dat hebben gewild, mijn glas werd door menigeen angstvallig in de gaten gehouden en toen ik een biertje bestelde aan de bar voor een collega voelde ik me bijna genoodzaakt erbij te vertellen dat het 'niet voor mij was hoor'.
Toch ook wel erg schattig dat iedereen er bijna wat over zegt, mensen me uit alle hoeken feliciteren, complimenteren en alles wat waarschijnlijk zo bedoeld is haha (een collega had bedacht dat het dolkomisch was mij bij elke keer passeren 'dikkie dik' te noemen) en zelfs aanraken of voordat ik er erg in had hun oor tegen mijn buik aandrukken in een overvolle zaal (helluup!). Een andere collega bedacht bij het bewonderen van mijn buik dat er dan gelukkig iig iemand aanwezig was om Maria te spelen....en kreeg spontaan de kriebels ergens een paar wijzen vandaan te toveren:). Zeker een man (ja vooral de mannen waren gebiologeerd door DE buik) of tien waren aan het raden en wedden over de duur van mijn dracht. En last but not least...en ooh zooo lief en schattig...was er iemand die me vertelde dat ik er zo mooi zwanger uitzag: 'ontwapenend'...slik...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten